Missing links!
Rotterdam; Als je op de site van de Regenboogklasse kijkt, onder het kopje Regenboog > Stamkaarten, vind je de gegevens van elk gebouwd Regenboogjacht. Hier zie je wie haar huidige eigenaar is en wie haar vorige eigenaren waren en in welke periode. Je ziet haar bouwnummer, haar huidige naam en natuulijk ook het bouwjaar. Verder zijn de bijzonderheden van het schip opgetekend. Als je begint bij bouwnummer 1 dan zie je dat de gegevens redelijk compleet zijn. Er is veel over het schip en haar verleden bekend. Dat is natuurlijk niet bij elk schip dat gebouwd is het geval. Van sommige schepen weten we heel weinig. Zowel van haar eigenaren als wat er met het schip is gebeurd. En dat is eigenlijk wel jammer.
Als ik kijk naar het verleden van regenboog 15, dan ontbreekt er ook een behoorlijke tijdsspannen. Tussen 1941 en 1964 zit een verleden die niet bekend is. Dat is natuurlijk begrijpelijk want in de oorlogsjaren en de jaren daarna had men wel andere dingen aan het hoofd. Toch zou ik graag willen weten wie er allemaal eigenaar van de regenboog is geweest en ook hun verhalen in het stamregister van dit schip willen vermelden. Dat maakt het verhaal nog mooier en kompleet.
De recente geschiedenis is redelijk goed te achterhalen. Hoe dieper in het verleden hoe moeilijker het wordt. Als ik kijk naar de eerste eigenaren van de regenboog 15. dan was dat een syndicaat Blauw Blauw genaamd. Bestaande uit de heren W. Jongejan en J. Jiskoot. ze noemde het schip, hoe toepasselijk, "Blauw Blauw". Verder is er van deze heren niets bekend. Hebben zij echt wedstrijden gevaren of alleen voor het plezier. C. van der Giessen was de 2e eigenaar. Heeft hij het schip "Waterrot" genoemd? Of is die naam later aan het schip gegeven. J. Zwart en Durk Oppenhuizen hebben dit schip ook in hun bezit gehad. Hoe kwam het schip in Friesland terecht? Zijn er nog verhalen te vertellen over die periode. Zo kan ik nog wel even doorgaan met vragen over het verleden van dit mooie jacht.
Het filmpje over de wedstrijden op de maas is niet het enige wat ik heb gevonden. Mooie beelden van Regenboog 21 met de lelie in haar grootzeil. Het doet oude schepen die al lang niet meer bestaan herleven. Verhalen over winnaars en verliezers, tragiek en glorie. Het hoort bij de regenboog.
Mijn zoektocht naar het verleden van de "Waterrot" gaat door. Tegelijkertijd probeer ik meer te weten te komen over andere oude regenbogen. Wie was in 1940 de eigenaar van regenboog 29 toen het verbrande. Wat weten we van de omstendigheden van de aanvaring van regenboog 6 met een coaster. Zijn hier nog berichten en verhalen over te vertellen om het beeld van dit schip kompleet te maken. Zo zijn er nog een heleboel lossen eindjes die misschien wel nooit meer verteld kunnen worden. Maar ik wil hier wel een poging toe doen. Er zullen ongetwijfeld nog meer mensen zijn die weten wat er is gebeurd. Wie weet vinden we nog ergens een oude regenboog terug. Hoe leuk zou dat zijn! Dan heb ik het even niet over de kosten om het schip dan weer in goede staat te brengen. Misschien moeten we daarvoor met de club een soort fonds oprichten waar we met elkaar elk jaar een bedrag in storten. Dit om zo oude schepen op te knappen en of over te nemen om deze zo te behouden voor de toekomst.
Maar zonder de hulp u, van familie leden, kinderen en kleinkinderen van de eigenaren en zeilers van toen gaat dat niet. Alle beetjes helpen. Stuur mij foto's, brieven, documenten, telefoontjes, emails, over regenbogen en haar zeilers. Ik zal alles zorgvuldig documenteren en natuurlijk met de regenboogclub en haar leden mijn bevindingen delen. Tenzij anders verzocht.
Zonder de verhalen en aanvullingen van u blijft er in het verleden van de Regenbogen een missing link.
Zeilers van toen!
Rotterdam; Regenboogzeilers uit het verleden. Wie kent ze nog? Mannen als J. Hofland, K. Vrolijk, G.F.E- Deichman, H.C. de Goederen, S. de Wit, J. Alberda, en vele andere kampioenen.
Dit zijn allemaal oud Nederlandse kampioenen. Wie waren deze mannen? Wat dreef hun? Waarom de Regenboog? Kan iemand nog mooie verhalen te vertellen over wat ze hebben meegemaakt met hun regenbogen.
Met al dat jonge bloed in onze bogen verdwijnen deze mannen steeds meer uit het zicht. Dat gebeurd straks ook met ons. Een naam van nu is straks slechts een statistiek in onze historie. Regenbogen gaan langer mee en worden ouder dan ons. De regenbogen bestaan al meer dan honderd jaar. Strak is het tweehonderd jaar. Toch leuk als onze verhalen blijven bestaan en worden doorverteld.
Laten we de belevenissen van de Regenbogen van toen en de mannen en vrouwen die erin voeren, nog verder optekenen, met nog meer verhalen en zo het grote regenboogboek nog dikker en groter maken dan het nu al is. Dit voor alle generaties na ons.
----------------------------------------------
"De opgetekende verhalen vanaf het eerste uur tot het heden. Eren al die de mannen en vrouwen uit ons Regenboog verleden".
----------------------------------------------
Simon de Wit
Krantenknipsel uit "de Zaanlander" van 9 september 1948
Oudkampioensboog 12 vandaag de dag. Hier tijdens de start.
Stand van zaken.
Het gewicht is nu precies 817 kilogram. Nadat er 5 millimeter vanaf is gefreesd zal er opnieuw worden gewogen. Daarna zal het blok op gewicht worden gebracht. Wanneer dit zal gaan gebeuren is afhankelijk van de tijdsruimte die ze hebben tussen de grote opdrachten door. Blijkbaar is het niet zo makkelijk om het ballastblok op de tafel vast te zetten. Omdat het blok niet recht maar ronde vormen heeft is het moeilijk om te zorgen dat het precies recht voor de frees ligt. Aldus de mannen. Het tweede ballastblok dat een gewicht heeft van 740 kilogram zal daarna worden aangepast d.m.v. een stalen plaat die bovenop het blok zal worden geplaatst zodat ook dit blok 772 kilo zal wegen. Daarna mag de technische commissie zich hierover buigen.
Simon de Wit! Een man met een groot sportverleden. Veroverde de Nederlandse Regenboogboogtitel met Regenboog 12 in 1948.
De Wit is geboren in een sportieve familie. Zijn vader Maarten de Wit was olympisch zeiler op de Olympische Spelen van 1928 in Amsterdam. Simon kwam zelf op de Olympische Zomerspelen van 1936 in Berlijn uit op twee onderdelen. Bij het onderdeel vier-zonder-stuurman werd de boot uitgeschakeld in de eliminatieronde. Op het onderdeel vier-met-stuurman eindigde de boot net buiten de prijzen op de vierde plaats. Een jaar later in 1937 werd diezelfde ploeg tweede tijdens de Europese kampioenschappen roeien op de Bosbaan in het Amsterdamse Bos.
Naast het roeien bij de Amsterdamsche Studenten Roeivereniging Nereus was De Wit ook verdienstelijk met het zeilen, vooral tijdens internationale zeezeilwedstrijden. Op de Olympische Zomerspelen van 1952 in Helsinki was hij chef d'équipe van het Nederlandse zeilteam. Hij was tevens de vlaggendrager voor Nederland tijdens de openings- en sluitingsceremonie. Acht jaar later, op de Olympische Zomerspelen van 1960, was hij nogmaals chef d'équipe van de zeilers om vervolgens in 1964 in Tokio chef de mission van de gehele Nederlandse ploeg te worden.
De Wit vervulde ook vele jaren bestuursfuncties in het Nederland Olympisch Comité en de Nederlandse Sport Federatie, het huidige NOC*NSF.
Hij had tot 1964 zitting in de directie van het toen nog zelfstandige grootwinkelbedrijf Simon de Wit N.V. in Zaandam.
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief en ontvang het laatse nieuws over Regenboog 15.
