1964 - 2006
P.H. Koster uit Brielle
De heer P. H. Koster uit Brielle koopt mij van dhr. B. van Loo uit Zwartewaal. Hij knapt mij op en geeft mij de naam "Klaver vier". Velen jaren zeil ik rond met de familie Koster op het Brielse meer, Oosterschelde en het Veerse meer. Daarna verhuizen we naar Terneuzen waar de heer Koster een paarden manege heeft. Ik vaar wat rond op de Westerschelde. Toch is dat vrij gevaarlijk vanwege het ruwe water en de hoge korte golfslag. Ik breek hier dan ook menig van mijn ribben. Mijn huis is een paardenstal en wanneer de heer Koster niet zoveel tijd meer voor me heeft. Sta ik op een plateauwagen te wachten op wat er komen gaat. Dat wachten zal zo'n 15 jaar gaan duren. Mij verkopen wil hij niet want zodra hij meer tijd heeft wil hij weer gaan varen. Uiteindelijk zal hij mij een likje verf geven en wat epoxy op mijn huid smeren om mij toch te koop te zetten. Ook al weet ik, dat hij dat niet echt wil. Maar ach wat gaat de tijd toch snel!
2006 - heden
A.J.P. Sap uit Rotterdam
Op een stralende mooie zonnige dag stapt Arno Sap op zijn motor en rijdt van Rotterdam naar Terneuzen. Hij had op de site van de Regenboogclub mij te koop zien staan en dacht, waarom zou ik niet even gaan kijken. Dus zo gezegd zo gedaan en ja hoor, daar staat een Regenboog! Weliswaar niet waar hij op gehoopt had maar toch een Regenboog met een heel mooi nummer, de 15. Wel grappig want zijn vader had Regenboog 10, zijn opa had Regenboog 16 en hij nu de 15. Gelijk die dag besluit hij mij over te nemen. De heer Koster had zijn manege verkocht en ging aan de grens met Duitsland wonen. Daardoor was hij genoodzaakt de Regenboog te verkopen. Hij kon mij niet meenemen. Arno besluit een deal met Koster te maken waardoor hij voorlopig mede eigenaar blijft totdat ik helemaal gerestaureerd ben. Doordat het 90 jarige lustrum feest eraan zat te komen heeft Arno Sap mij eerst nog even opgeknapt om hieraan te kunnen deelnemen. Na vele jaren in een stal te hebben gestaan ben ik weer opgetuigd. Weliswaar met mijn oude zeilen maar niettemin zag ik er glorieus uit. Het water was zo heerlijk dat ik besloot het zomaar naar binnen te laten lopen om mijn hernieuwde kennismaking met het water wat meer aanzien te geven. Jammer genoeg had de firma. van Leest nog wat onderwater kit op zijn werf liggen en dat hebben ze in grote hoeveelheden in mijn naden gespoten. Het hele lustrum feest was een leuke ervaring en zoals eigenaren van mij gewend zijn is er ook weer een hele mooie prijs in de wacht gesleept. Ik sta momenteel op de werkplaats van Herman van Eijk in Reeuwijk. In nauwe samenwerking en onder de strikte leiding van deze Jachtbouwer zijn ze nu bezig mij te restaureren. En als ik "de Waterrot" klaar ben zal ik terug keren naar de mij zo bekende wedstrijd wateren, zoals de Kaag en Sneek, waar ik zovele prijzen in mijn roemruchtige leven heb gewonnen. Tot ziens op het water!
.jpg)
